Ένα πολύ μεγάλο μέρος των ελληνικών δασών είναι μη δημόσιο και ιδιοκτησιακά χαρακτηρίζεται ως ιδιόκτητο, συνιδιόκτητο, διακατεχόμενο, συνδιακατεχόμενο, κοινοτικό, ή μοναστηριακό. Μέσα από την περιπετειώδη ιστορία μιας τέτοιας μη δημόσιας έκτασης, του Δάσους Προκοπίου - Δραζίου ή Δάσους Μπαίηκερ στη Βόρεια Εύβοια, μπορούμε ουσιαστικά να παρακολουθήσουμε όλη την ιστορία του ελληνικού κράτους: τις παθογένειες, τις ανισότητες, τις εξαρτήσεις από τον εξωτερικό παράγοντα, την έλλειψη συνεκτικής και συνεπούς δασικής πολιτικής, αλλά και τους κοινωνικούς αγώνες. Μετά τη μεγάλη πυρκαγιά στο νησί το 2021, το Δάσος Προκοπίου - Δραζίου, που γλίτωσε ως εκ θαύματος, αποτελεί σήμερα πολύτιμο απόθεμα για τη μελλοντική αποκατάσταση των δασών της Βόρειας Εύβοιας.