Κοινωνική Αλληλέγγυα Οικονομία

Η έννοια της φροντίδας συνδέεται στο μυαλό των περισσότερων με την πυρηνική οικογένεια – μια επικρατούσα αλλά όχι η μοναδική δομή. Υπάρχουν πολλά άλλα μικρά ή μεγαλύτερα σχήματα που λειτουργούν με αλληλεγγύη και κατανόηση ως κατ’ επιλογήν οικογένειες, αλλά ως μη θεσμοθετημένα δεν έχουν νομική αναγνώριση και πόρους από το κράτος…

ΚΟΙΝΣΕΠ με σκοπό την παραγωγή ορεινών προϊόντων, που με τον καιρό έχει μετατραπεί σε ένα δίκτυο που υποστηρίζει ανθρώπους οι οποίοι ζουν και παράγουν σε ορεινές περιοχές.

Εργαστήρι στο Καλέντζι Ιωαννίνων όπου οι άνθρωποι με τη βοήθεια ανοιχτών τεχνολογιών σχεδιάζουν και κατασκευάζουν μηχανήματα για την τοπική αγροτική παραγωγή μικρής κλίμακας.

Ένα διαπολιτισμικό makerspace δίνει τη δυνατότητα σε πρόσφυγες και ντόπιους στον Κατσικά να χρησιμοποιήσουν χώρους, εργαλεία και υλικά, για να φτιάξουν ή να επιδιορθώσουν ό,τι θέλουν.

Η πανδημία του Covid-19 ανέδειξε τη σημασία διεθνικών και διακυβερνητικών φορέων και πρωτοβουλιών με άξονα τη φροντίδα, την κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη. Από θεσμικές μεταρρυθμίσεις μέχρι καθημερινές πρωτοβουλίες, μια σειρά από ριζοσπαστικές αναδομήσεις θέτουν τις ανάγκες του συνόλου της ανθρωπότητας και του πλανήτη πάνω από τα κέρδη...

Σε όλο τον κόσμο, πολλά σχήματα καθημερινής αμοιβαιότητας και αλληλεγγύης, που έχουν στον πυρήνα τους τη συλλογική ενασχόληση και το συναισθηματικό δέσιμο, γίνονται οι αόρατες καρδιές που αντικαθιστούν το περίφημο αόρατο χέρι της ελεύθερης αγοράς, προβάλλοντας ένα μοντέλο αποεμπορευματοποιημένης οικουμενικής φροντίδας…

Ένα κράτος φροντίδας προσφέρει υποστήριξη σε όλους και όλες από τη γέννηση μέχρι τα γεράματα, προσιτή στέγαση, δημόσιους χώρους, πολιτισμό, περίθαλψη, επαγγελματική κατάρτιση, δημιουργώντας έναν δυνατό κύκλο ευημερίας: δηλαδή πολίτες με αυτονομία που μπορούν να στηρίξουν το κράτος, το οποίο με τη σειρά του στηρίζει όλη την κοινωνία…

Μια φροντιστική κοινότητα μπορεί να παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο, αρκεί να έχει ως κοινή υποδομή την αλληλοβοήθεια (από τη γειτονιά ως τη δημιουργία συνεταιρισμών), τον δημόσιο χώρο (από τα πάρκα ως τις κοινόχρηστες υποδομές), τα κοινά (χρήση υλικών και άυλων πόρων σε βάθος χρόνου) και την τοπική δημοκρατία (νέα μοντέλα κοινωνικών οικοσυστημάτων)...