Δουλεύοντας από τη Ραψάνη

Η Ραψάνη αποτελούσε για αιώνες μια ακμάζουσα κοινότητα στις πλαγιές του Ολύμπου, όπως μαρτυρείται από τα σχολεία, τους νερόμυλους και τα άλλα ιστορικά κτίρια. Παρ’ όλα αυτά, σήμερα είναι ένα συρρικνούμενο μέρος, όπου η δημοτική βιβλιοθήκη αποτελεί την τελευταία λειτουργική κρατική δομή. Τα τελευταία χρόνια, τοπικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και ο ξενώνας του Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας σε συνεργασία με τη βιβλιοθήκη έχουν αναπτύξει μια σειρά κοινοτικών δράσεων για την αναζωογόνηση του χωριού. Η υπάρχουσα σύνδεση με τον προαστιακό σιδηρόδρομο Θεσσαλονίκης, καθώς και η πρακτική της εξ αποστάσεως απασχόλησης που αναδείχθηκε ιδιαίτερα μέσα στην πανδημία του Covid-19, δημιούργησαν κάποιες σκέψεις κατά πόσο η Ραψάνη θα μπορούσε να αποτελέσει προορισμό τηλεργασίας. Βασική ερώτηση λοιπόν που διατρέχει το σύνολο των άρθρων και των συνεντεύξεων αυτού του αφιερώματος είναι πώς και υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε το χωριό να αποτελέσει τόπο φιλοξενίας ψηφιακών νομάδων και ευρύτερα τηλεργαζόμενων ατόμων της οικονομίας της γνώσης, στο πλαίσιο της υπάρχουσας κοινοτικής δραστηριοποίησης και σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση.