Μπορεί θεσμικά η ισότητα των δύο φύλων να είναι κατοχυρωμένη εδώ και χρόνια, όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
- 1 στις 5 γυναίκες ζει με βίαιο σύντροφο.
- Το 50% των γυναικών που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύματα των συζύγων ή των συντρόφων τους.
- 1 στις 3 γυναίκες που φτάνουν στα επείγοντα περιστατικά νοσοκομείων είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας.
Tα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα καταγράφηκαν δεκάδες θύματα, γυναίκες δολοφονημένες από συζύγους ή συντρόφους. Όταν μιλάμε για κακοποίηση μιλάμε ουσιαστικά για κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μιλάμε για ένα έγκλημα που συντελείται εν κρυπτώ, στην ιδιωτική σφαίρα, το οποίο αν συνέβαινε σε οποιαδήποτε άλλη συνθήκη ή σχέση, ο δράστης θα τιμωρούνταν. Αντίθετα η συντριπτική πλειοψηφία των θυτών στην ενδοοικογενειακή βία απολαμβάνει μία ασυλία, μία ιδιότυπη ατιμωρησία. Συνιστά ένα θέμα ταμπού γιατί αγγίζει βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις και στερεότυπα. H τέλεση αυτού του εγκλήματος «επιτρέπεται» γιατί είναι ακόμη ισχυρή και ηθικά νομιμοποιημένη η αντίληψη ότι ο άνδρας έχει κυριαρχικό δικαίωμα πάνω στην γυναίκα.
Μέχρι το 2006 δεν υπήρχε καν ειδικό νομικό πλαίσιο για την κακοποίηση των γυναικών αλλά και μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου (ν.3500/2006), ουσιαστικά μένει ανεφάρμοστος. Στο επίπεδο της στήριξης θυμάτων κακοποίησης, η κατάσταση στη χώρα μας είναι τραγική. Οι δομές στήριξης είναι υποτυπώδεις αν όχι ανύπαρκτες. Τελειώνοντας το 2012 το μόνο που είδαμε πέρα από τις αλλεπάλληλες εξαγγελίες είναι η λειτουργία της, απολύτως αναγκαίας αλλά όχι αρκετής, γραμμής SOS εθνικής εμβέλειας (15900).
Aυτή είναι η κατάσταση στην Ελλάδα τη στιγμή που στοιχεία δείχνουν ότι η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί τη βασική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες ηλικίας 16 έως 44 ετών στην Ευρώπη και ευθύνεται για περισσότερους θανάτους και προβλήματα υγείας απ’ ό,τι ο καρκίνος και τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα μαζί.
Το πρόγραμμα ΑΡΙΑΔΝΗ φιλοδοξούσε να λειτουργήσει ως ένα όχημα αλλαγής των παγιωμένων στερεοτύπων. Μέσω της επιμόρφωσης στελεχών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και Ακτιβιστών σε θέματα έμφυλων διακρίσεων, η ΑΡΙΑΔΝΗ επιχείρησε να δημιουργήσει τις απαραίτητες δομικές βάσεις για αλλαγή νοοτροπίας σε τοπικό επίπεδο.
Την ευθύνη για την υλοποίηση του προγράμματος έχει η ΜΚΟ ΑΝΤΙΓΟΝΗ σε συνεργασία με το Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ Ελλάδας και το Πράσινο Ινστιτούτο.
Τα σεμινάρια πραγματοποιήθηκαν σε 4 πόλεις: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα και Ηράκλειο.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του προγράμματος