Πολιτική Ενέργειας

Η ενεργειακή φτώχεια αναδεικνύεται σε ένα σοβαρό πρόβλημα στις κοινωνίες μας, που λαμβάνει ολοένα και περισσότερη προσοχή στις μέρες μας. Η παρουσίαση της μελέτης "Ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα: προτάσεις κοινωνικής καινοτομίας για την αντιμετώπιση του φαινομένου" επιδιώκει να συμβάλλει στο δημόσιο διάλογο γύρω από το ζήτημα στην Ελλάδα, και στην διαμόρφωση μιας καινοτόμας κοινωνικής πολιτικής που θα συνδυάζει ενεργειακά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια. Παρασκευή 26 Μαΐου 2017, Aίθουσα Europe Direct Δήμου Αθήνας (Ακαδημίας 50, είσοδος από την Σόλωνος), 11:00 – 16:00 μ.μ.

Η ενεργειακή φτώχεια αποτελεί σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με πολλαπλές επιπτώσεις τόσο στην υγεία όσο και στην γενικότερη ένδεια, και πλήττει περισσότερους από 100.000.000 Ευρωπαίους πολίτες. Την Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016 ολοκληρώθηκε το 2ο εργαστήριο με θέμα: «Ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα και η συμβολή της πράσινης κοινωνικής καινοτομίας στην αντιμετώπιση της». Βασικός στόχος του εργαστηρίου ήταν η ανταλλαγή απόψεων και ιδεών για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας.

Με αφορμή την παρουσίαση του προσχεδίου με θέμα την Ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα και τη συμβολή της πράσινης κοινωνικής καινοτομίας στην αντιμετώπισή της διοργανώνεται το 2ο σε σειρά εργαστήριο που θα εστιάσει σε πράσινες κοινωνικά καινοτόμες προτάσεις και παραδείγματα. Το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στις 29 Ιουνίου 2016.

Πρόσφατη μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έδειξε ότι το 36% των ελληνικών νοικοκυριών βίωναν ενεργειακή φτώχεια κατά τη διάρκεια του 2013, με άλλα λόγια, αντιμετώπιζαν δυσκολίες διατήρησης συνθηκών άνεσης στα σπίτια τους. Το Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ Ελλάδας ενώνει τις δυνάμεις του με την ΚΟΙΝΣΕΠ Άνεμος Ανανέωσης και το Ινστιτούτο Κτιρίων Μηδενικής Ενεργειακής Κατανάλωσης για την έκδοση ενός σχεδίου πολιτικών για την ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα και τη συμβολή της πράσινης, κοινωνικής καινοτομίας στην αντιμετώπισή της.

Στην Ελλάδα της κρίσης, δεν υπάρχει περιθώριο να αναπαράγουμε ένα ενεργειακό μοντέλο της δεκαετίας του '50. Πόσο μάλλον όταν σύγχρονες, καθαρές και έξυπνες λύσεις με σημαντικά οφέλη στην απασχόληση και στην καινοτομία, είναι πλέον και οικονομικά ανταγωνιστικές.

Το πρώτο πράγμα που λείπει από την Ελλάδα είναι ένας ουσιαστικός και τεκμηριωμένος μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός μέσα από νηφάλια διαβούλευση, με συγκριτική παρουσίαση σεναρίων, με χρονική και γεωγραφική κατανομή στόχων και βέβαια με μηχανισμούς παρακολούθησης και αξιολόγησης της πορείας.

Ο λιγνίτης αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά του εθνικού συστήματος ηλεκτρισμού της Ελλάδος για δεκαετίες προσφέροντας φτηνή ενέργεια για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Μια σειρά λόγοι όμως θέτουν πλέον επιτακτικά το ζήτημα της σταδιακής και σχεδιασμένης μετάβασης της χώρας σε μια μετα-λιγνιτική εποχή.

Στην ήδη επιβαρυμένη ατμόσφαιρα της περιοχής από τις εκπομπές των ρύπων από τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής προστίθεται το αποτύπωμα τους στο υδάτινο δυναμικό και οι υποχρεωτικές μετεγκαταστάσεις οικισμών.