Πολύ σημαντικό είναι και το αποτύπωμα στο υδάτινο δυναμικό από τη λειτουργία των λιγνιτικών μονάδων, για τις ανάγκες ψύξης τους. Στη Δυτ. Μακεδονία, η ΔΕΗ αντλεί από τον ποταμό Αλιάκμονα και τη λίμνη Πολυφύτου 72 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού το χρόνο, σε μια απόσταση 60χλμ και με υψομετρική διαφορά 390 μέτρων. Για σύγκριση, οι ανάγκες ύδρευσης των 300 χιλιάδων πολιτών της Περιφέρειας καλύπτονται με 43 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Παράλληλα, έχει παρατηρηθεί σημαντική ποιοτική υποβάθμιση των νερών της περιοχής λόγω της εκφόρτωσης ρυπαντικών στοιχείων (π.χ. βαρέα μέταλλα) καθώς και δραματική ταπείνωση του υπόγειου υδροφορέα γύρω από τα ορυχεία Πτολεμαΐδας.
Μια άλλη σημαντική αρνητική επίπτωση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της ΔΕΗ στην περιοχή της Δυτ. Μακεδονίας είναι το ότι πολλοί οικισμοί έχουν υποχρεωθεί σε μετεγκατάσταση, με σημαντικές οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, χωροταξικές και τεχνικές συνέπειες. Από το 1972 μέχρι το 2003 σχεδόν 4000 άνθρωποι μετεγκαταστάθηκαν σε νέους οικισμούς επειδή τα 5 χωριά τους τα κατάπιαν οι επεκτάσεις λιγνιτωρυχείων. Σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη ή έχουν αποφασιστεί οι διαδικασίες για την μετεγκατάσταση άλλων 4 χωριών.
Κύρια πηγή: Έκθεση Πτολεμαΐδα-5 και Μελίτη-2, WWF-Ελλάς, 2013
