«Σταγόνες στον ωκεανό», επειδή είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, παρόλο που κάθε άνθρωπος είναι μια αυτόνομη οντότητα, είμαστε όλοι τελικά σε μεγάλο βαθμό διασυνδεδεμένοι και αλληλοεξαρτώμενοι. Σε έναν κόσμο στον οποίο η ευτυχία μας ορίζεται συνήθως με βάση την καριέρα ή το εισόδημά μας, οι συμμετέχοντες και συμμετέχουσες πρότειναν την επιστροφή στα βασικά: καλοσύνη, πρόσβαση στα κοινωνικά δικαιώματα (υγειονομική περίθαλψη, οικονομική ασφάλεια, ποιοτική στέγαση), ένταξη στην κοινότητα, κοινωνίες χωρίς αποκλεισμούς, ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, επαφή με τη φύση, αναγνώριση και αντιμετώπιση των γενεαλογικών και συλλογικών τραυμάτων.

Η τελευταία συνεδρία επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό γύρω από τρεις βασικούς πυλώνες –εκπαίδευση, κοινότητα και ενεργός συμμετοχή– και την αλλαγή που μπορεί να επιφέρουν. Όλοι και όλες συμφώνησαν ότι τα κυρίαρχα εκπαιδευτικά συστήματα δεν είναι κατάλληλα, καθώς είναι δομημένα με τρόπο που εξυπηρετεί τις ανάγκες της αγοράς και όχι των ανθρώπων. Η εκπαίδευση θα πρέπει να είναι σε θέση να καλλιεργεί την ενσυναίσθηση και την κριτική σκέψη, να θέτει ως προτεραιότητα τη μάθηση και την ευημερία των νέων και να δημιουργεί κοινωνίες χωρίς αποκλεισμούς.

Οι νέοι και οι νέες έχουν επίσης την ανάγκη να ανήκουν κάπου, να εισακούγονται, να συνδέονται και να συνδημιουργούν, αλλά τους λείπουν οι απαραίτητοι χώροι, εξ ου και προτάθηκε η δημιουργία οργανωμένων από την κοινότητα κέντρων νεολαίας που θα περιλαμβάνουν κοινόχρηστους χώρους, όπως κοινοτικές κουζίνες και κήπους.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι σύνεδροί μας πιστεύουν στη δύναμη της ενεργού συμμετοχής για την επίτευξη ψυχικά υγιέστερων κοινωνιών. Αυτό που πρότειναν λοιπόν είναι να ξεκινήσουν από τα μικρά, θέτοντας συγκεκριμένους, βραχυπρόθεσμους και ευκολότερα υλοποιήσιμους στόχους, και να προχωρήσουν σιγά σιγά προς τους πιο φιλόδοξους, ώστε στην πορεία να αποκτήσουν εμπιστοσύνη και εμπειρία στην υπεράσπιση και την κοινοτική οργάνωση. Κάτι εύκολο που θα μπορούσαν να κάνουν σε ατομικό επίπεδο, ξεκινώντας ήδη από αύριο, είναι μια μεγαλύτερη συνειδητοποίηση σχετικά με το ποιους ή ποιες ψηφίζουν.

Τέλος, μια σχετικά μικρή αλλαγή που μπορούμε να κάνουμε, η οποία όμως θα μπορούσε να έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ψυχική μας υγεία, είναι να σταματήσουμε απλώς να αμφισβητούμε το κυρίαρχο οικονομικό-πολιτικό-κοινωνικό σύστημα και να αρχίσουμε να εργαζόμαστε για την εκρίζωσή του. Οι σύνεδροι συζήτησαν πώς η επένδυση σε συνεταιρισμούς θα μπορούσε να αλλάξει δομικά την έννοια της ιδιοκτησίας και τον τρόπο συνύπαρξης, συμβίωσης και συνεργασίας, σε κοινωνίες όχι ανταγωνισμού αλλά αλληλεγγύης.

Μια όμορφη στιγμή του εργαστηρίου ήταν το παιχνίδι όπου οι σύνεδροι πετούσαν μεταξύ τους τρεις συσκευασίες μαλλί πλεξίματος δημιουργώντας ένα κουβάρι από κόκκινες, πράσινες και μπλε μπερδεμένες κλωστές. Τα νήματα αυτά αντιπροσώπευαν το προσωπικό, το πολιτικό και το πρακτικό – τρεις σφαίρες που συνυπάρχουν αξεδιάλυτα σε μια συνεχή ανταλλαγή και επηρεάζουν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό την ψυχική υγεία όλων μας.