#14 Ελληνικοί αστικοί συνεταιρισμοί

Φθινοπωρινό Σχολείο για το Συνεταιριστικό Δίκαιο και τις Δημόσιες Πολιτικές «Ε-Συν.Νο.Δ.Ο.Σ» 2021

Θεματική Ε’: Προβλήματα της κατακερματισμένης συνεταιριστικής νομοθεσίας στην Ελλάδα

Τίτλος εισήγησης: Ελληνικοί αστικοί συνεταιρισμοί

Εισηγητής: Δημοσθένης Κασσαβέτης, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Νομικής του ΔΠΘ

Αν οι συνεταιρισμοί ιδρύθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα για να σώσουν εκείνους που περιθωριοποιούνταν από τη βιομηχανική επανάσταση, τότε και σήμερα, στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης με τον αδυσώπητο ανταγωνισμό, τα κράτη πρέπει να δώσουν μεγάλο βάρος στους συνεταιρισμούς και τη σχετική νομοθεσία, καθώς μάλιστα η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι σε περιόδους κρίσης οι μόνες επιχειρήσεις που διασώζονται είναι οι συνεταιριστικές. Αντί για αυτό, στην Ελλάδα έχουμε 6-7 νόμους μόνο για τους αστικούς συνεταιρισμούς. Πίσω απ’ αυτά υπάρχει άποψη: να διαλυθούν οι συνεταιρισμοί ή να μετατραπούν σε καπιταλιστικές κερδοσκοπικές εταιρείες με σκοπό ενδεχομένως ακόμη και το πλιάτσικο της περιουσίας τους (κάτι που επιχειρείται ήδη με τους αγροτικούς συνεταιρισμούς). Κάτι που χρειάζεται είναι η ενιαία νομοθεσία, η οποία επιβάλλεται καταρχήν λόγω της κοινής ιδεολογίας των συνεταιριστικών επιχειρήσεων (παγκόσμιες συνεταιριστικές αρχές), λόγω του κοινού σκοπού τους (εξυπηρέτηση των μελών τους), λόγω του κοινού τρόπου με τον οποίο οργανώνονται για να πετύχουν τον σκοπό τους, και λόγω της συγκέντρωσης και ενιαίας παρουσίασης των δυνάμεων σε όλες τις κρατικές δομές. Αντίθετα, αυτό που συνέβη είναι ότι μετά τη μεταπολίτευση άρχισαν να γίνονται ξεχωριστοί νόμοι για κάθε επιμέρους τομέα, καθιστώντας τον ευάλωτο και αδύναμο. Τα κόμματα δυστυχώς έχουν άγνοια όλων αυτών των ζητημάτων, με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα των προτάσεων που γίνονται.