9:00-10:00 Εγγραφές - Welcome coffee

10:00-10:15 Χαιρετισμοί

Jan Philipp Albrecht, Πρόεδρος του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ

Μιχάλης Γουδής, Διευθυντής του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ - Γραφείο Θεσσαλονίκης

Emil Schenkyr, Ταμίας της Ομοσπονδίας των Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων

Alessio Giussani, Δημοσιογράφος, αναπληρωτής εκδότης του Green European Journal

Συντονισμός

Αλεξία Καλαϊτζή, δημοσιογράφος

Διαμονή στο σπίτι των γονιών… Επισφαλείς συνθήκες εργασίας με χαμηλόμισθες δουλειές, βραχυπρόθεσμες συμβάσεις ή και απλήρωτη πρακτική άσκηση… Άγχος και αβεβαιότητα για το μέλλον… Αίσθηση ότι ο πολιτικός διάλογος δεν εκφράζει τις ανάγκες των νέων ανθρώπων… Αν όλα αυτά ακούγονται γνώριμα, είναι επειδή όντως πρόκειται για τη διαδεδομένη πραγματικότητα των νέων σε όλη την Ευρώπη. Η πρόκληση της ανεξάρτητης διαβίωσης έχει εξελιχθεί σε καθοριστικό χαρακτηριστικό αυτής της γενιάς, ένα φαινόμενο με ποικίλες συνέπειες που εκτείνονται από το εισόδημα έως τη φροντίδα και την ψυχική υγεία, σχετίζονται με την πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή στέγαση, συνδέονται με τα δικαιώματα και την ισότητα των φύλων και προκαλούν το αίσθημα της πολιτικής υποεκπροσώπησης και του παραγκωνισμού.

Η ανεξάρτητη διαβίωση ξεκινά... στο σπίτι. Ωστόσο, η πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή κατοικία έχει γίνει αισθητά δυσκολότερη για τους νέους της Ευρώπης την τελευταία δεκαετία. Από το 2010 έως το 2021 υπήρξε σταθερή αύξηση των ενοικίων στην ΕΕ - συνολικά 16%. Σύμφωνα με τη Eurostat, υπήρξε αύξηση σε 25 κράτη-μέλη και μείωση σε μόλις δύο. Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που εξηγεί το γεγονός ότι τα άτομα ηλικίας 18-34 ετών τείνουν να εγκαταλείπουν το πατρικό σπίτι σε μεγαλύτερη ηλικία σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν. Κατά μέσο όρο, το 2019 οι νέοι στην ΕΕ εγκατέλειψαν το γονικό σπίτι σε ηλικία 26,2 ετών. Πέρα από τους πολιτισμικούς λόγους, πώς μπορούν οι αγορές κατοικίας της Ευρώπης να προσφέρουν αξιοπρεπείς, οικονομικά προσιτές λύσεις προσαρμοσμένες στις ανάγκες της νέας γενιάς; Ποιες είναι οι εθνικές πολιτικές και οι τοπικές πρωτοβουλίες που λειτουργούν και ποια είναι τα μοντέλα που δεν είναι πλέον κατάλληλα; Ποιοι παράγοντες εμποδίζουν την οικονομικά προσιτή στέγαση στα αστικά κέντρα; Τι μπορεί να κάνει η ΕΕ;

Οι δημοκρατίες σε όλη την Ευρώπη εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες βιώνουν μια μείωση της συμμετοχής στη θεσμική πολιτική. Το φαινόμενο είναι πιο έντονο αν εξετάσουμε τη συμμετοχή των νέων. Επιπλέον, υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση απόστασης ανάμεσα στους νέους αφενός και στους παραδοσιακούς θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας αφετέρου, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει από τη μείωση της συμμετοχής των νέων στις εκλογές και στα πολιτικά κόμματα. Ταυτόχρονα, η ευρωπαϊκή νεολαία κινητοποιείται και εκφράζει τις πολιτικές της ανησυχίες και τα αιτήματά της με πολλούς άλλους τρόπους, όπως διαδηλώσεις, εκστρατείες, ακτιβισμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ.

Ποιοι είναι οι λόγοι πίσω από το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ του πολιτικού συστήματος και των νέων Ευρωπαίων; Γιατί σε όλα τα επίπεδα, από τα τοπικά έως τους διαδρόμους της ΕΕ, δεν εκλέγονται αρκετοί νέοι πολιτικοί εκπρόσωποι; Ποια είναι τα εμπόδια για τη συμμετοχή τους στη θεσμική πολιτική; Ποια παραδείγματα μπορούν να εμπνεύσουν όσους και όσες σκέφτονται να θέσουν υποψηφιότητα για τις επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές ή για οποιοδήποτε άλλο αξίωμα;

Τα τέσσερα εργαστήρια της Παρασκευής 20 Οκτωβρίου 2023:

- Στέγαση για όλους: χτίζοντας γέφυρες για προσβάσιμη και οικονομικά προσιτή στέγαση στην Ευρώπη

- Ενδυνάμωση των νέων για ανεξάρτητη διαβίωση: αντιμετώπιση των συνθηκών εργασίας και της εργασιακής ανασφάλειας

- Σταγόνες στον ωκεανό: Ανεξάρτητοι, ευτυχισμένοι και συνεργαζόμενοι

- Ενισχύοντας τις φωνές των νέων στη δημοκρατία